DSC_3671.jpg P1000195.jpg P1000197.JPG P1000197a.jpg P1000198.jpg P1000200.jpg
P1000201.JPG P1000202.JPG P1000203.JPG P1000204.jpg P1000205.jpg P1000206.JPG
P1000207.JPG P1000208.JPG P1000209.jpg P1000210.JPG P1000211.jpg P1000212.JPG
P1000213.jpg P1000214.jpg P1000215.jpg P1000216.jpg P1000217.jpg P1000218.jpg
P1000219.jpg P1000220.jpg        

Als je op zaterdagmorgen opstaat met de kop vol snot is de eerste gedachte meestal, shit daar gaat mijn fietsmiddag. Want daar kijkt een Lapje toch de hele week naar uit, lekker met je fietsmaten door de bos raggen en dom ouwehoeren, althans…. de meeste onder ons….toch?
Ik had met tegenzin al een wijs besluit genomen om deze middag dan maar een keer over te slaan en het lichaam rust te gunnen. Weer een dag binnenzitten is ook niets dus maar even naar de fietsenmaker voor een nieuwe fietsband, en fietsen kijken natuurlijk. Na wat rondkijken en over fietsen kletsen met de beste man maar eens gevraagd of hij nog wat interessants voor mij had staan. De Wheeler was volgens vele Lapjes al jaren hoog nodig aan vervanging toe, ze wilden nu wel eens tegen andere achterkant aankijken. En na acht jaar trouwe dienst was hij dat ook wel, al geld dat nog alleen voor het frame.
Na vele technische zaken en de voor en nadelen van de verschillende onderdelen door genomen te hebben ben je toch op een punt aangekomen, de prijs voor al dat moois. Een niet te onderschatten onderdeel van een fiets en meestal doorslaggevend, althans voor de meeste onder ons. Nu heb ik weinig met (dure) merken of onderdelen, een fiets moet gewoon goed werken en goede onderdelen hebben. Dus na mijn bod, gelijk meenemen, inpakken hoeft niet en afleverbeurt doe ik zelf wel was het: doet ie´t of doe´t ie ´t niet?

12.30 Uur stond ik thuis met een nieuwe fiets en het goede voornemen van die ochtend lag al in de kliko. Er moest hoe dan ook gefietst worden, al was het maar voor even. Snel wat eten, en de nieuwe fiets nakijken of alle boutjes en moertjes vast zaten en de derailleurs goed afstellen. En natuurlijk de zaag in dat veel te brede stuur! Oh ja, een bidon, pomp en reserve band moeten ook mee, dus snel nog even van de oude fiets gestript en er aan gehangen. De rest moest later maar, eerst uitproberen.

Om precies half drie (kan iets later geweest zijn) met de tong al op de schoenen arriveerde ik als laatste op de volle stoep bij Jan. Hier stonden al 24 voeten ongeduldig te trappelen voor een rondje door het bos, of was het beloofde biertje van SmartLapje hier verantwoordelijk voor. Na de nodige felicitaties en complimenten, kleurde volgens de sponsor goed bij de kleding, kon er gefietst worden. De kopman had blijkbaar de batterij van zijn GPS leeg want er werd in het begin wel erg vreemd heen en weer gereden, maar kilometers zijn kilometers en de eerste bos meters bevielen goed.
Omdat ik niet fit was lekker achteraan gereden, kon ik de groep eens van de andere kant bekijken, en rustig wat foto´s maken van de gekromde ruggen voor mij. Kon ik vast ervaren waar ik over tien jaar fiets volgens Ruud, vergetend dat hij zelf ook ouder word.

Toen eenmaal het goede spoor richting Nunspeet gevonden was reed het op een enkele miskleun van de kopman goed door. Ruud testte nog even veerkracht van de bodem zonder noemenswaardige gevolgen, al wist hij op het eind van de dag niet meer helemaal de weg naar huis. Door het domme gejaag aan kop waren de achterblijvers bij de bananenpauze even zoek, ondergetekende deed nog een extra rondje ;-). Op naar de mooie paadjes, waar de Brander wel van de omgeving genoot maar vergat waar zijn voorwiel naar toe moest. Een luide schreeuw, achter ons, betekent vaak weinig goeds maar achteromkijken gaat niet dus doorrijden tot het end, en wachten op de gevallenen en sterke verhalen.
Alles goed en heel, en nu de kortste weg naar de kantine, al is die voor sommigen moeilijk te vinden.

In de finale, waar ondergetekende het licht zag waar het voor een ander uit ging, ging het in rap tempo naar de koude kantine. SmartLapje had iets klaargezet, hij is wel weer een jaar ouder maar nog steeds snel, en mocht hiervoor even op Friedjes speelgoed plaatsnemen. Na wat dom lullen en de nodige sapjes en hapjes kon mijn nieuwe aanwinst weer opzoeken, toch wel handig zoeken die rode kleur.
Eerste testrit geslaagd, nu was de man wat minder, maar na wat fine-tunen kunnen de Lapjes nog vaak die mooie rode achterkant bekijken, als je goede ogen hebt althans.

Paparazzi

Een nieuwe fiets voor Paparazzi