Hutten TransAlp 2011
Etappe 6
Zaterdag 2 juli – Etappe 6
De zesde en laatste rit ging van de RattendorferAlm naar Kotschnach.
Belangrijk moment, hoe was de vorm van Houtkrul????
Nee gekheid, wie gingen ervoor om alle dagen de Sport routes te rijden, want de gidsen wisselden een Sport route dag af met een Basic route dag, enkele andere TransAlp deelnemers waren in het begin van de week met de medium groep mee geweest en andersom.
Deze route begon met kort fietsen en een enerverende wandelroute om over de Alm te komen. Toen stonden we ook in Italië en konden we op weg naar een heerlijk bakkie koffie van Italiaanse makelij. Het gebied waar we doortrokken was ontzettend mooi. Na de koffie weer retour op Oostenrijkse bodem en tot aan de lunch reden we op hoog niveau op en af, wat fantastische vergezichten opleverde.
Er waren hier wat steile klimmetjes die het beste zigzaggend over de weg genomen konden worden. Onze Amsterdamse vriend op de Cannondale draaide na een aantal spaakbreuken nu zijn zadelklembout af, en daar sta je dan. “McGyver” Paparazzi inventariseerde de schade en het aanwezig gereedschap, Houtlul’s multitool bood uitkomst. Er werd flink gevijld zodat het restant verwijderd kon worden en er weer een nieuwe ingedraaid. Tijdverlies, een half uur.
We reden verder door een prachtig landschap en op de oplopende slingerwegen was in het lager gelegen deel de mediumgroep te zien. In een afdaling schrokken de rustig herkauwende Mika koeien zich een hoedje en sloegen op hol en door een schrikdraad heen. We hebben dit keurig bij de begripvolle boer gemeld.
Het was even zoeken naar het juiste spoor maar er moest weer flink geklommen worden over ruwe ondergrond, en dus gelopen, om de OschenAlm over te steken. Eenmaal boven weer op de fiets hoorden we iemand iets roepen, het was ‘lek’ van Joost. Hierdoor kwamen alle groepen weer samen bij de om de hoek liggende Dr. Steinwender Hütte voor een hapje. Het terras zat goed vol maar volgens de gastvrouw konden we er nog wel bij, wij kozen voor binnen. De rood aanlopende dame liep zich het vuur uit de sloffen en het smaakte prima maar we zaten er wel anderhalf uur voor we weer op de fiets zaten.
Tijdens de lunch heerste er een moment van, we komen aan het eind van onze TransAlp en ontstond er een verlangen naar een zwembad in Kötschnach. Maar de vier Lapjes wilden hoe dan ook de TransAlp volbrengen met het rijden van alle Sport etappes en zo togen we incl. Erik H. en onze gids van de dag Hans op naar de laatste Alm. Het waren nog eens 800 zware hoogtemeters en 14 kilometers, maar maakte de TransAlp wel compleet. Maar het uitzicht was dan ook prachtig op deze Würmlacher Alm waar een boer ons in onverstaanbaar Oostenrijks iets probeerde duidelijk te maken. Wat weten we niet precies maar gezien de gebaren, de toon en het woord toeristen was hij denk ik niet blij met onze komst. Terwijl er een doorlopend bergpad langs liep waar wij op fietsten.
Zeker de laatste afdaling kan verwoord worden als wandelen en biken door ongerepte natuur. Op de valreep kwamen we aan bij de klaarstaande bus. De fietsen werden ingeladen en wij snel douchen, we hadden 20 minuten de tijd, een zee van tijd vergeleken bij de 1.30 min eerder deze week. Het eten schoot er bij in maar werd later goedgemaakt bij ons eerste onderkomen, de fam. Steinbauer in Ramsau am Dachstein.
In de bus op de terugweg werd er door een ieder met volle tevredenheid teruggekeken op een geweldige week. Prachtig, geweldig, onvergetelijk, fantastisch, waren de woorden die veelvuldig werden gehoord.
ExAlaaf & Paparazzi
Binnenkort nog een slotje
Etappe 6: 53.6 km - 4.58.27 min - Gem 10.7 km/u
- Max 60 km/u - 1800 hoogtemeters
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |