Weekend EIfel dag 2

De donderdagavond trok de mist al vroeg over de heuvels nabij Ulmen, vervolgens lekker gegeten bij de Turk in het dorp, Pizza of iets anders op een groot bord. Zwarte Piet was ook nog langs geweest en had een presentje op het kussen van Friedje neergelegd. Weer op de thuisbasis aangekomen werden nog wat wereldproblemen opgelost en de prachtige natuur in de Oostvaarder plassen door TRein  geprezen.

Vrijdagmorgen was het zes graden en miezerde het een beetje, dat zou op een uurtje na ook de gehele dag zo blijven maar dat wisten we toen gelukkig nog niet. Een blik op de radar liet nog een prima beeld voor de komende uren zien dus werd er met frisse moed een aanvang gemaakt voor vertrek. Biston had nog even een kleine revisie aan zijn TREK uit laten voeren door de lokale fietshersteller en kon met een bijna nieuwe bike op pad.
Er was een mooie route (Fünf Maare Tour) in de Garmin geladen, en daar was iedereen het na afloop mee eens. Mooie klimmetjes en leuke uitzichten over wat bekende paden maar toch veel tracks die we nog niet eerder hadden gehad.
Eerst richting Daun, langs het station en de drie Maare die daar in de buurt liggen, maar ook het klimmetje van 21% moest worden bedwongen en die liep daarna nog een paar kilometer door tot de toren. Even bijkomen in de toren en een statieportret gemaakt ervoor. Na hervatting van de route was het eerst nog even knap fris tijdens het afdalen en werd er in het eerste dorp een warme kroeg opgezocht. Bij binnenkomst schrok de bediening wel even van een zevental ‘schmutzige’ mannen maar kwamen al snel met een stapel handdoeken om ons een beetje toonbaar te kunnen maken maar ook om de stoelen te beschermen tegen de ‘drekkige arsch’.
De koffie en appeltaart smaakten prima en Houtlul kreeg weer een beetje kleur in de vingers, en de rest van het lijf. Na vertrek ging de deur open en kwam een emmer sop tevoorschijn om alle sporen van de Hollanders weer weg te poetsen.
De herstart zorgde nog even voor wat discussie na de mededeling dat we nog niet halverwege waren, achteraf geen spijt gehad om de route te vervolgen. De Maare werden net als de kilometers afgeteld, met name door Trein die een langzaam leeglopende voorband had. Er volgeden nog een paar hele pitigge klimmetjes waar je door de natte en drassige ondergrond amper grip had en enkele Lapjes te voet verder gingen. Maar het eind kwam in zicht waardoor en er toch nog een paar sprintjes uitgevochten moesten worden alvorens Ulmen binnen te fietsen. De fietsen konden dit keer om 18.00 uur worden afgespoten, iets later de eigenaren en nog iets later ging de kok van dienst met zijn assistenten aan het werk.
Het was ondanks het miezerregentje weer een prachtige dag die afgesloten werd met een biertje …. en nog een ……. en nog een …….. en …….

Paparazzi