WD veul met pensioen

Maandenlang hebben we moeten aanhoren hoeveel dagen hij nog moest ‘werken’, de resterende dagen werden exact bijgehouden. Maar omdat hij ‘rustig wilde afbouwen’ duurde het nog vrij lang voordat we van de telling af waren. Ik zag hem op maandag naar huis fietsen en Wil riep trots “nog één dag”, “en dan komt hij je helpen” riepen zijn collega’s die achter hem fietsten.
Maar op 28 juni was het dan zo ver, weer zag ik hem richting gemeentewerf fietsen “laatste middag” riep hij met een brede grijns toe. Aan het einde van de middag stond ik op het dak en hoorde  vanachter een dikke boom een  boel kabaal aankomen. Vrouw en kinderen hadden zijn fiets versiert en haalden hem op voor zijn laatste rit naar huis. Al die aandacht is natuurlijk niets voor WD maar nu ontkwam hij er niet aan. Met een opvallende oranje hes en rammelende blikken aan zijn bagagedrager fietste hij voor de laatste keer met z’n collega’s door het dorp.
‘Goed gedaan jochie’ die 40 dienstjaren, en nu lang genieten van je pensioen.

foto's: Collega Wim Hullegie en Paparazzi