Honderd Cols Tocht Alpen etappe.

Verslag Wil Dieker en Ruud van Bussel

Dag 1. Utrecht – Suze la Rousse
De fiets weer goed geprepareerd voor de komende zware Alpen etappe. Bagage ingepakt en de tenten nagekeken op weg naar Utrecht met 15kg bepakking. 14.00 uur de bus in op weg naar Suze la Rousse. Een trip van 15,5 uur ‘zitten’.

Dag 2. Suze la Rousse – Revest du Dion
Aankomst Suze la Rousse om 05.30 uur. Fietsen bepakken, omkleden, eten en gaan met die banaan om 06.30 uur. In de middag een beetje regen, rustige aanloop richting de echte Alpen. Col de Veaux en Col de L’Homme Mort moesten we over om daarna bivak op te slaan. Net als andere jaren maakte kok Ruud weer een voedzame maaltijd klaar. Om 19.00 uur slapen want de wekker loopt de volgende morgen om 4.30 uur weer af.

Dag 3. Revest de Dion – St. Moustier de Marie
05.30 uur op het zadel. Het is schemerig en het beloofd een mooie warme dag dat te worden met al een paar zware klimmetjes. Bij de beklimming van de Col de L’aire Del Masco kregen we gezelschap van een hond die gedurende 5 km met ons mee liep. Ruud die medelijden met de hond kreeg gaf hem, met deze hete beklimming, water uit zijn bidon. Echte dierenliefde!
Op de camping, waar we al eerder hebben gestaan, een lekker biertje gedronken. Ik ben gaan douchen en Ruud weer gaan koken op zijn éénpitter. De pan met kokend water viel om over de handen van de kok, AUW! Meteen lang koelen en een paar aspirine, de blaren kwamen al te voorschijn.

 

Dag 4. Moustiers St. Marie – Entrevaux
Zal een zware dag worden. Veel klimmen bij een temperatuur van 30 graden plus. 5.30 uur van start gegaan. In het begin de prachtige rit door de
Georges du Verdon. Na de Verdon mooie route met aan het eind de beklimming van de Col de Buis en Col de Feline. Zwaar met die hitte. Het lekkere koude biertje was heerlijk na een zware en warme dag.

Dag 5. Entrevoux – St. Itenne de Tinée
04.30 uur loopt de wekker weer af. Het word een dag waar we de Gorge de Cains door en op gaan. Een klim van ruim 20km op de nuchtere maag. Een prachtige maar zware klim tussen de rode rotsen door naar boven. Toen de zon door kwam werd het al vlug heet. Goed drinken met zouttabletten was nodig. Boven aangekomen in Beuil bij een bakker stokbrood en beleg gekocht en in de schaduw heerlijk gegeten. 6km afdalen waar na de Col de la Couillole beklommen moest worden, zwaar en heet! Op naar de camping waar we heerlijk konden uitrusten. Natuurlijk met een heerlijk koud biertje en kijkend naar de Col de Bonnette, de uitdaging voor morgen.

Dag 6. St. Itenne de Tinée – Guillestre
Om 5.30 uur van start. Zou voor mij een zware dag worden. Na 30km de beklimming van de Col de la Bonnette. Afgelopen nacht slecht geslapen wat al geen goed voorteken was. Tijdens de klim was het bloedheet en ik werd zieker en zieker. Onderweg een paar keer goed over mijn nek gegaan waar ik goed van opknapte. Twee mannen in een vrachtwagentje boden hun hulp aan om mij naar de top te brengen. Deze hulp sloeg ik af. Op eigen kracht moet het willen. Het laatste stuk was lood zwaar, maar de top heb ik gehaald!! De La Bonette is de hoogste alp van bijna 3000 meter met prachtige vergezichten. Ik voelde mij alweer een stuk beter. De afdaling was spectaculair met af en toe snelheden van tegen de 70km p.u.  (moet Ada niet weten). Met 15 kg bagage is het wel uitkijken. Het was vandaag een lange dag van bijna 11 uur. De laatste klim van vandaag was de Col de Vars, bloedheet. Na een goede maaltijd weer vroeg onder de wol.

Dag 7. Guillestre – Le Monitier le Bains
Vandaag een niet zo’n lange rit gepland vanwege de hitte. Wel moesten de
De L’ange Gardien, Platriere en Du Izoard beklommen worden. Bloedheet en een zware dag. Om 13.30 uur zijn we gestopt vanwege de hitte. Bier en wijn gehaald om maar eens van de broodnodige rust te genieten. Een beetje te veel gedronken daarom maar vroeg onder de wol. Het zou een koude nacht worden.

Dag 8. Le Montier le Bairns – Termignon
Na een koude nacht om 04.30 uur de tent weer afbreken wat al een routine wordt. Ruud dacht nog brood te hebben maar helaas hadden de muizen het al opgegeten. Dan maar vlug een paar snelle Jelles. Na 5km de klim naar Col du Lautaret. Een zware maar prachtige klim. Even rusten om daarna de Calibier te beklimmen. Na deze beklimming een prachtige afdaling.
Beneden gekomen even gegeten om daarna de Telegraphe aan te vallen. Een leuke camping gevonden waar we hebben genoten van een paar heerlijke Grimbergers en wijn. Tijdens het eten gezelschap van een hond gehad. Hij had ook lekker met ons meegegeten. Als dank scheet hij een beste opper neer voor de tent van de buren, lachen!!!

Dag 9. Termignon – Seez
Het was nog donker en koud toen we van start gingen op weg naar de Madeleine en col de L’Iseran. Eenmaal aan het klimmen naar de Madeleine kregen we het vanzelf weer warm. Ook vandaag zou het weer een hete dag worden. Ook vandaag weer veel motoren op de weg waaronder rustige en ruige rijders waren. klimmen met volle bepakking dwong bij velen wel respect af. Duimen omhoog en handgeklap. 18km afdalen naar Val d’Isere. In de zomer is de skistad een spookstad. Geen mens op de weg. Mooie camping gevonden. Kok Ruud toonde zijn ‘’kunsten’’ tijdens het koken. De pan met eten viel van de eenpitter in het fijne grind. Zo goed en kwaad als het kon het eten weer in de pan geschept. Tijdens het eten werden er nog vele stukjes grind uitgespuugd. Maaaaar…. Het was wel lekker!

 

Dag 10. Seez – Thönes
Vannacht regen en onweer gehad maar bij het opstaan was het weer mooi weer. De sterren stonden weer helder aan de hemel. Het zou weer een lange, zware en hete dag worden. Vanaf de start meteen een zware klim, lekker zo uit bed. Mooie route langs het stuwmeer Lac Roselant. Boven op de Col Aravis ontmoeten wij Adri van de Poel. Hij geeft daar clinics. Petje af zij hij om te klimmen met volle bepakking. Mooie afdaling, waar we nog bijna geschept werden door een groep op hol geslagen motorrijders, onverantwoordelijk. Na het beklimmen van de Col de Fry afdalen richting de camping. Een lange, zware maar mooie dag was het vandaag.

Dag 11. Thones – Culoz
Vandaag weer gestart in het donker. We moesten langs een drukke weg maar gelukkig liep er een fietspad langs richting Annecy. Een paar leuke afdalingen en niet zulke zware beklimmingen. In de stad Annecy was het even zoeken maar de route snel weer kunnen oppakken. Na Annecy de vrij zware beklimming van de Col de Lac Rose. Het was bloed heet, om 14.00 uur hadden we er 90km opzitten en besloten we te stoppen. Voor vandaag was het genoeg geweest. Bivak opgeslagen aan de voet van de Grand Colombier. Morgen zo uit bed de puist beklimmen, dat betekend vroeg op een oor.

Dag 12. Coloz – St. Claude
Vandaag een lange rit van 100 km om te beginnen met de beklimming van de Grand Colombier, zware klim door een bosrijk gebied wat voor enige afkoeling zorgde. Boven op de top stond Ruud mij al 20min op te wachten, koud op de top. Voor de afdaling maar even een extra jasje aan gedaan. Onderweg iets verkeerd gereden waardoor wij de Col de Berentin van de verkeerde kant opgingen.
Bijna aan de top kwamen wij de Amsterdammer tegen die de 100 Cols ook deed en waar we op dag 5 al kennis mee hadden gemaakt. Hij reed hem op navigatie. Jullie zijn verkeerd riep hij en wij volgden hem via dezelfde weg weer terug. We zaten weer op de goede route. Rond 15.00 uur een zeer lange afdaling naar de camping na een mooie maar zware dag.

 

Dag 13. St. Claude – Levier
Vandaag een vrij vlakke route. Benen waren vermoeid door de voorgaande dagen. Vele kleine beklimmingen die toch wel moeilijk vielen. Na de middag ging het een stuk beter nadat we goed gegeten hadden. Veel kleine beklimmingen waarvan Col de La Celestine de zwaarste was, waren er ook veel afdalingen. Het enigste nadeel hier van is, dat je zo weer beneden bent. De weergoden zijn ons tot nu toe goed gezind.

Dag 14. Levier – Champagney Le Ban
Vandaag een lange dag met veel kilometers, totaal 130km.
Heuvelachtig terrein vergelijkbaar met Zuid Limburg. In the middle of nowhere, stukken waar je nog geen hond tegen komt. De zwaarste klim van vandaag was Col de Ferriere en Col de Valettes. Vlug boodschappen gedaan, eten, drinken en vroeg naar bed.

Dag 15 Champagney Le Ban – Le Markstein
De weergoden blijven ons goed gezind. Uit bed, op de fiets en meteen weer klimmen in het donker. Vandaag een bosachtige rit met veel klimmen en dalen.
De rit gaat door een streek waarin WO1 zwaar gevochten is. De vele erevelden geven daar blijk van. Meer dan 60.000 man is daar gesneuveld. Door de bossen rijden geeft een aangename verkoeling. Bij Col du Ballon D’Alsace moeten we weer een paar tandjes terug schakelen. Een bijzonder mooie streek. Vandaag niet zo’n super zware dag dus op naar de Grand Ballon. Boven op de top staat een weerstation in een vorm van een ballon, vandaar de naam. Een mooie klim naar de top, waarna een mooie afdaling naar de camping in Markstein. Een prachtig met zeer veel bloemen versierd dorpje. Eerst maar eens lekker eten en drinken. Hier kwam Ruud er ook achter dat er een steentje vast in zijn derailleur zit. Vandaar het moeilijke schakelen vandaag.

Dag 16. Le marktstein – Sarverne
Vandaag de laatste etappe. Zou nog een lange dag met veel hindernissen worden. Gestart met iets bewolkte lucht. Een mooie rit tussen de pruimen boomgaarden door. Het laatste stuk de route gemist. Dan maar over de vierbaansweg naar Saverne. Geen pretje met al die voorbijrazende auto’s.
Tot Saverne zouden we rijden en dan zien hoe we verder tot huis zouden gaan. Daar aangekomen hebben we elkaar gefeliciteerd dat we de hele tocht zonder enige pech hadden afgelegd. Inmiddels begon het te regenen en de vooruitzichten waren voor de komende dagen ook niet zo best. Besloten werd om met de trein naar huis te gaan. Gepland was Saverne – Luik- Maastricht en dan Utrecht. Niet dus… de Belgische spoorwegen hadden net groot onderhoud tot Luik. Toen maar via Duitsland. Naar Keulen met de boemel. Vandaar naar Aken en met vele overstappen naar Utrecht, een lange zit. Om 22.30 uur in Utrecht aangekomen waar Ada en Joke ons opwachten.
Na een hectische laatste dag gezond en voldaan weer thuis.
In totaal hebben we 1750km afgelegd.

 

Ruud, bedankt voor het navigeren, koken en je gezelschap.
Het was een zeer zware maar mooie Alpenetappe die ik voor geen goud had willen missen maar niet weer voor een tweede keer zal doen met een volle bepakking.

Bekijk hier alle foto's op Google foto

Zie hier de 100 Colsrit van 2014