Dauwtrappen met de Lapjes

Ook dit jaar werd de traditie van het dauwtrappen weer voortgezet door de Lapjes, al leek het door de weersvoorspellers behoorlijk in het water te vallen dit keer. Niets van dat alles in de vroege uurtjes en ook nog eens een aangename temperatuur, dus de fietsspullen aan en naar de voorzitter. Daar waren we vanaf 5.45 uur welkom voor een bakkie koffie en gevulde koek om goed wakker te worden. Ook hier weer tradities, mensen die altijd op tijd zijn en zij die altijd de laatste zijn. daarna konden we met 11 man op pad in een beschaafd groepstempo wat door de voorzitter aangevoerd werd. Ook nu eerst weer even door de kasteeltuin alvorens de bossen in te duiken en het eerste reetje werd gespot, verder was het vrij rustig in het woud. De voorzitter slingerde eerst wat door de buurt en we hadden het vermoeden dat we niet veel verder zouden komen vandaag totdat hij richting Elspeet toog. Als een volleerd reisleider voerde hij ons door de bossen en tussen de weilanden door, en de meesten dachten ook dat hij prima de weg wist en volgden trouw. Echter was veel voor hem ook onbekend terrein, niets laten merken en gewoon doorrijden tipte ik hem, doe ikzelf ook vaak. Nabij Leuvenum viel hij echter door de mand toen hij tot twee maal toe een doodlopend pad volgde. Gelijk maar een pauze ingelast om nog wat koolhydraten naar binnen te werken en overtollig vocht te lozen. Een sessie koeknuffelen ging ondangs de verleidingen van Friedje niet door omdat de jonge dames een beetje verlegen waren.
Via Speuld en Speulderveld kwamen we weer op bekend terrein bij het Uddelermeer waar we een klompenpad volgden. De reis ging nog verder via een nieuw pad naar het Aardhuis, die door een paar nog even bekeken werd, en later Hoog Soeren. Vanaf daar ging het richting Vaassen, althans dat dachten we, Biston maakte een schijnbeweging bij de Koningseik, bijna iedereen zette zich schrap voor de afdaling rechtsaf toe hij toch linksaf sloeg. Dat leverde wel een ritje door de Kathedraal op en kon het max. iets opgeschroefd worden. Toen we toch echt naar Vaassen reden was ieder best tevreden over de rit en de weersomstandigheden, een beetje miezerregen af en toe en prima temperatuur.
Bij de voorzitter werd de buurt wakker door alle piepende en krakende remmen, welke ook nog eens extra lang werden vastgehouden om de juiste toonhoogte te halen. Vaassens Fanfare was er niets bij.
Binnen wachtte ons eerst koffie met vlaai en daarna een biertje om deze ochtend mee af te sluiten. Terwijl ik dit tik zouden er zo maar nog wat Lapjes kunnen zitten.
Voorzitter, bedankt voor de gastvrijheid en de leuke route.

Paparazzi