Het vrijewoensdagmiddagLapjesfietsclubje beleefde weer een stralende middag, heerlijk fietsweer op een nog wel vrij zachte ondergrond. Alleen jammer dat sommigen in van die ontzettend oude fietskleding aan de start verschijnen.
Alsof ze het hadden afgesproken kwamen drie mannen in de 15 jaar oude ‘Sanders Puzzelboeken’ jacks opdagen. En dan onderweg er ook nog trots op zijn dat deze jacks zo goed en lekker warm zijn. ‘Dat heb je met die huidige kleding niet meer’ hoorde ik er eentje zeggen ……….. ‘maar een gegeven paard ……………..’
Alsof onze sponsorkleding niet goed genoeg meer is???? Neen ….. de oude rotzooi moet ook eens een keertje op, en dit zit zo lekker was het verweer.
Na de fotosessie, waar Paparazzi nog enigszins de ‘oude rotzooi’ probeerde te verbloemen, vonden de heren het toch wel erg fris geworden.
Nergens last van met zo,n heerlijk warm nieuw jack van de sponsor.
Geen GPS gegevens dit keer, gewoon een tellertje op het stuur waar aan het eind van de rit 48 kilometer op stond. De laatste acht hadden voor WD58 niet meer gehoeven, hij zat er na drie weken stilstand een beetje door. Maar sociaal als we zijn hebben we op hem gewacht en meegesleurt en thuis afgeleverd.
Het rondje voerde ons door de Eper wouden waar een c#nn#nd#l# problemen met de remmen kreeg. Die dingen bleven maar slepen, wat niet erg was, en piepen, water verhielp dit niet maar een scheut uit de bidon van Paparazzi deed wonderen. Het was en bleef stil……. Of de remblokken er nu nog uit willen betwijfel ik.
Paparazzi
Acht Lapjes vandaag aan de Waterstraat, en geen ExAlaaf die niet kon wachten op de zaterdag, ja .. ja.
Heeft zich weer met een biertje over laten halen om samen met een stal oude mannen op een wagen door het dorp te laten rijden, …. de lafaard ……. Ga dan op z’n minst op de fiets ;-))))
Dachten we na een week opruiende taal in het Proathok dat we het allemaal af zouden moeten leggen …. Is tie d’r niet eens. Bleek de geest toch zwakker dan de wil om weer eens lekker door de bossen te biken en te genieten van de prachtige omgeving …. en je fietsmaten.
Het zij hem voor deze ene keer vergeven, plicht roept natuurlijk. Of was hij toch een klein beetje bang.
Nee, neem dan ons Stampertje, de onverschrokken held (en stuntpiloot) op twee wielen. De beste man wilde zo graag maar mocht niet en zag ons met de tranen in de ogen vanaf zijn landgoed vertrekken. Hij had een klein bedrijfsongeval de dag ervoor, een collega trok een kanteldeur dicht toen Stampertje er net onderdoor liep. En aangezien hij zijn helm niet op had kwam dat wel erg hard aan, een gapend bloedend gat was het resultaat van deze onbedoelde handeling. In het ziekenhuis werd de boel weer dichtgenaaid door een arts, en een leerling arts assistente mocht de laatste steekjes wel even dichtnaaien.
Beterschap Jan, we hebben aan je gedacht …….. toen er weer eens een op de grond lag.
GPS gegevens heb ik nog niet maar komen vast in het Proathok te staan, ik had wel 49 km op de teller maar ben niet naar de kantine geweest dus Knien heeft er vast meer.
Paparazzi